Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Disharmony - Shades of Insanity



Πριν από κάποιο καιρό 'έτυχε' να βρεθεί στα χέρια μου το τελευταίο πόνημα των Disharmony, Shades of Insanity, και μπορώ να πω οτί βρήκα παραπάνω λόγους απο όσους περίμενα για να σχηματίσω μια πολύ καλή γνώμη.Στην συναυλία των Big Four λοιπόν είχα την τύχη να γνωρίσω τον Γιάννη, κιθαρίστα του συγκροτήματος, οπότε (ιδιαίτερα μετά την κατανάλωση υγρού με άρωμα μπύρας, όπως μας έχει μάθει χρόνια τώρα η Didi) οι ερωτήσεις πάσης φύσεως αρχίσαν να πέφτουν βροχή.Κάπου πριν την αρχή των Metallica είπαμε να ανανεώσουμε το ραντεβού μας, δικτυακά πλέον καθώς οι καθημερινοί ρυθμοί δεν αφήνουν χρόνο και χώρο για πολλά.Οι ερωτήσεις που μου δημιουργηθηκαν κατά την ακρόαση του δίσκου λοιπόν στάλθηκαν και σαν υπέροχο δώρο είδα ότι τις απαντήσεις της έδωσε ο Χρήστος, frontman (sic), ο οποιός παρά το άψυχο του μέσου κατάφερε να δώσει την εντύπωση οτι πρόκειται περί συνομιλίας.Τους ευχαριστώ εκ βαθέως λοιπόν όλους στους Disharmony και παραθέτω με την μέθοδο του copy/paste (άρπα/κόλα) τα παρακάτω:

Η 6χρονή απουσία απο την ενεργό δράση να φανταστώ οφείλεται σε σπουδές και στρατιωτικές υποχρεώσεις.Παρά το γεγονός οτι συγγραφή υλικού υπηρχέ ασταμάτητα, πόσο δύσκολο ήταν να ξαναπιάσετε τα πράγματα απο εκέι που τα είχατε αφήσει το 2002 σαν συγκρότημα?
  • Μέσα έπεσες, όντως, σπουδές και στρατός ήταν οι πιο σημαντικοί λόγοι. Μετά από αυτό, σημαντικό ρόλο έπαιξε και το γεγονός ότι θέλαμε να πετύχουμε έναν καλό ήχο, οπότε έπρεπε να μάθουμε κάποια πράγματα πάνω σε αυτό και να πειραματιστούμε. Άλλος σημαντικός λόγος ήταν και η αποχώρηση του Στέλιου (κιθάρα) και του Κώστα (ντραμς), ιδρυτικά μέλη των DISHARMONY. Η αλήθεια είναι πως εκείνη την περίοδο (της αποχώρησης) δεν ένιωθα και πολύ σίγουρος για το μέλλον, παρόλαυτα, συνεχίσαμε να γράφουμε/συνθέτουμε καινούρια κομμάτια και ιδέες. Και μάλλον αυτός ήταν και ο λόγος που η "επιστροφή" μας ήταν κάτι το φυσικό: διαπιστώσαμε πως μπορούσαμε
    πλέον να συνθέσουμε κομμάτια πιο ώριμα, πιο ποιοτικά, χωρίς να χρονοτριβούμε σε ψυχοφθόρες αντικρουώμενες αποψεις. Είμαστε πλέον πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα, περάσαμε τα δύσκολα και κοιτάμε μπροστά.
Πόσο πίστο έμεινε το υλικό σας, στις αρχικές ιδέες, δεδομένου οτι το δουλεύατε για πάρα πολύ καιρό?Καθώς περνάνε τα χρόνια ίσως αλλάζουνε τα μουσικά γούστα και οι επιθυμίες του καθένα στο δημιουργικό κομμάτι.Στο Shades...υπάρχουν αυτούσια κομμάτια από τον πρώτο καιρό ή με το χρόνο γινόντουσταν συνέχως προσθήκες?
  • "Ψαγμένη" η ερώτηση σου... Μμμ, αυτό μας είχε προβληματίσει κ εμάς, αλλά τελικά, οι μόνοι που θα
    ξέρουν ποια κομμάτια είναι "παλιά" και ποια "νέα", είμαστε εμείς, άντε και οι κοντινοί μας! Ειλικρινά, αν σε αφήσω να ξεχωρίσεις ποια κομμάτια είναι πιο φρέσκα, είμαι σίγουρος ότι θα πέσεις και εσύ έξω, όπως και τόσοι άλλοι μέχρι στιγμής! Το κουφό της υπόθεσης είναι ότι από τα πιο παλία -ας τα πούμε έτσι- κομμάτια, δεν αλλάξαμε κάτι συνταρακτικό. Οπότε, εγώ έχω έρθει στο συμπέρασμα ότι η πραγματικά καλή μουσική ΔΕΝ "παλιώνει".
Τη παραγωγή του δίσκου την ολοκληρώσατε οι ίδιοι, και μάλιστα μπήκατε στην διαδικάσια χώρις να υπάρχει (στην αρχή τουλάχιστον) κάποια εταίρια να σας αναλάβει.Τα οφέλη αυτής της απόφασης πιστέυετε πως εντέλει είναι περισσότερα απο το να είχατε κυνηγήσει το αντίθετο?Υπάρχει κάποια πρόταση για συμβόλαιο και tour?
  • Το θετικό σε αυτό ήταν ότι δεν είχαμε πίεση από κανέναν, ούτε χρονική, ούτε σε μουσικοσυνθετικά
    θέματα -κυρίως σε αυτά, τα οποία είναι και τα σημαντικότερα. Επείδή γνωρίζαμε την υπάρχουσα κατάσταση με τις δισκογραφικές, οι οποίες δεν δίνουν πλέον στις μπάντες τα μπάτζετ του παρελθόντος, αποφασίσαμε να γράψουμε ένα ολοκληρωμένο CD και με αυτό στα χέρια μας να διαπραγματευτούμε για το καλύτερο. Είμαστε πραγματικά υπερήφανοι για την παραγωγή, αν και πιστεύουμε ότι αν είχαμε τη δυνατότητα να δίναμε τα tracks για επεξεργασία σε κάποιον καλό παραγωγό του εξωτερικού, ίσως είχαμε και κάτι ακόμα παραπάνω. Αυτό βέβαια το "κάτι παραπάνω" είναι ένα αιώνιο θέμα για τους μουσικούς, έτσι?
    Τώρα, σχετικά με συμβόλαιο, είμαστε σε διαδικασία αναζήτησης, κάποιες εταιρείες του εξωτερικού έχουν δείξει ενδιαφέρον να ακούσουν ολόκληρο το CD (ξέρεις, αυτό μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο...), αλλά δεν ονειροβατούμε. Αν έρθει μια καλή πρόταση, ήρθε. Αν όχι, πάμε γι άλλα. Έχουμε υλικό που είναι άνετα αρκετό για αλλους 2 δίσκους. Εμείς πάντως πιστεύουμε ότι δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από πολλές υπογεγραμμένες μπάντες του εξωτερικού. Και γενικά, πολλές ελληνικές -πλέον- μπάντες αξίζουν το κατί παραπάνω μέσα στο παγκόσμιο metal μουσικό στερέωμα.
    Για tour, θα κοιτάξουμε από φθινόπωρο, ανάλογα και με τις εξελίξεις που θα έρθουν... Εννοείται βέβαια ότι θέλουμε πολύ να παρουσιάσουμε τα νέα μας κομμάτια, και εντός και εκτός Ελλάδος.
Στούς στίχους του νέου σας δίσκου, όπως τους δώσατε στο myspace, διαβάζω οτι πριν από κάθε κομμάτι υπάρχει ένα κείμενο, σαν εισαγωγή σε κάθε τραγούδι.Επίσης υπάρχουν κάποιες έννοιες οι οποίες επαναλαμβάνονται σκοπίμως.Υπάρχει κάποια στιχουργική συνοχή πίσω απο τον δίσκο?Πρόκειται για concept album?
  • Ναι, πάντα μου άρεσε το concept σε ένα δίσκο. Δεν μπορώ βέβαια να τον ¨βαφτίσω" concept, διότι δεν γράφτηκε ο δίσκος (τί ωραία λέξη αυτός ο "δίσκος"...) με τέτοιο τρόπο. Απλά, στην πορεία, αντιλήθφηκα ότι πολλά θέματα είχαν πολλά κοινά, οπότε και μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να τα συνδέσω. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι σχεδόν όλοι οι στίχοι γράφτηκαν την ίδια χρονική περίοδο. Οπότε περιέχουν πολλά διαφορετικά θέματα που με προβλημάτιζαν, αλλά τα οποία είχαν όλα μια κοινή συνισταμένη: τον ανθρώπινο εσωτερικό κόσμο, είτε τη σκέψη, είτε το συναίσθημα, και οι πράξεις που απορρέουν από αυτα. Είτε αποτρόπαιες, είτε ανώτερες και ευγενείς.
    Ούτως ή άλλως, δεν απέχουν και πολύ αυτά...
Βλέπω πώς έχετε διασκευάσει το Oman από Dead Can Dance, το οποίο προσεγγίσατε με την διάθεση και να μείνετα πιστοί στο αρχικό υλικό, αλλά προσθέτοντας το δικό σας στοιχείο.Φόρος τιμής σε ένα συγκρότημα που γουστάρετε ή απαραίτητο στοιχείο για την ατμόσφαιρα που θέλετε να δημιουργήσετε, ή και τα δύο?
  • Το Oman, όπως και όλα τα κομμάτια των DEAD CAN DANCE έχουν μια υπέροχη επιβλητική ατμόσφαιρα. Το συγκεκριμένο τραγούδι είχε "χώρο" για μπόλικο "χώσιμό". Δουλέψαμε πάνω στην αρχική ιδέα του Γιάννη και από εκεί και πέρα, συνθέσαμε το κομμάτι όπως όλα τα υπόλοιπα, δημιουργώντας μια metal "φόρμα", διατηρώντας όμως
    κάποια βασικά του στοιχεία, τα οποία θα ήταν κουτό -τουλάχιστον- να πειράξουμε. Τελίκά, όπως λες και στην ερώτησή σου, διασκευάσαμε αλλά με σεβασμό στο πρωτότυπο, αλλά και χωρίς απλά να αναμασάμε. Απ΄τα πιο αγαπημένα κομμάτια...
Network.Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.Πρέπει τελικά να βγάλουμε τα κεφάλια μας έξω απο το παράθυρο και να αρχίσουμε να φωνάζουμε οτι δεν θα το ανεχτούμε άλλο, ή υπάρχει η λεπτή αίσθηση της ειρωνίας, πως ποτέ απο μεσσίες (και ειδικότερα τηλεοπτικούς) δεν πρόκειται να σωθούμε?
  • Αναφέρεσαι φυσικά στην ταινία, έτσι? Άρα, πήρες πρέφα το quote της ταινίας που χρησιμοποιήσαμε στο "Cosmic Anarchy"... Η υπέροχη ερώτηση σου σηκώνει πολλές ώρες κουβέντας. Αποψή μου είναι πως πρέπει να έχουμε τα αυτιά μας ανοιχτά, αλλά να κρίνουμε αυτά που ακούμε. Δηλαδή όχι "πίστευε και μη ερεύνα", αλλα "πίστευε και
    μη, ερεύνα"... Και μιας που το πήγα προς Χριστιανισμό, αν μελετήσεις τα κείμενα της Καινής Διαθήκης (η Παλαιά δεν ειναι για μεγαλους ανθρωπους...), ο ευφυέστατος Ιησούς -ασχέτως αν υπήρξε ως Θεάνθρωπος, ως απλά άνθρωπος, ή και καθόλου- είπε ότι πρέπει να είστε προσεκτικοί με τους "ποιμένες" σας, διότι αν ο ποιμένας πάρει λάθος
    δρόμο και πέσει στο γκρεμό, τότε και εσείς οι "αμνοί" θα πέσετε μαζί του. Οπότε, συμμετέχουμε, ακούμε, διυλίζουμε, κρίνουμε και επιδοκιμάζουμε ή αποδοκιμάζουμε. Και όπου δεν "πίπτει λόγος", πρέπει μερικές φορές "να πίπτει και ράβδος", και δεν μιλώ για τυφλή και ηλίθια βία... Ο πραγματικός θυμός είναι ιερή έννοια και μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο σε ανώτερες πράξεις, αλλά ο "και καλά" θυμός από μη σκεπτόμενα άτομα οδηγεί σε ηλιθιότητες...

Αν σας έλεγα, αντί να προτείνετε σε κάποιον να ακούσει τον δίσκο σας, αλλά κάποια άλλη κυκλοφορία, ασχέτως είδους και χρονολογίας,ποιά θα ήταν αυτή?
  • "Dark side of the moon"-PINK FLOYD, "Damnation" - OPETH, "DIRT" - ALICE IN CHAINS, "Keeper of the
    seven keys I&II" - HELLOWEEN, "Operation Mindcrime" - QUEENSRYCHE, "Transcedence" - CRIMSON GLORY, "Politics of Ecstacy"-NEVERMORE,
    "Seasons in the Abyss"-SLAYER, "Metropolis Pt 2"- DREAM THEATER, όλα τα METALLICA μέχρι τo Black Album, όλα τα MAIDEN μέχρι τη φυγή του Bruce, και ένα σωρό άλλα υπέροχα albums που δεν μπορώ να αναφέρω διότι θα γράφω για ατελείωτες ώρες...

Κλείστε με οτι πληροφορία θέλετε να δώσετε.

  • Για τελευταία νέα καθώς και για άλλα σχετικά με τους DISHARMONY, υπάρχει το http://www.myspace.com/disharmonyofficial , email είναι το disharmonyofficial@myspace.com καθώς και το group μας στο Facebook [DISHARMONY (metal band)]. Τα λέμε λοιπόν online ή και σε κανένα live!


Zu - Carboniferous


Καιρό ήθελα να γράψω κάτι για αυτούς τους κυρίους, αλλά πάντα είτε κάτι άλλο συνέβαινε, ή ένιωθα οτι ίσως έπρεπε να του δώσω λίγο χρόνο ακόμα, όχι τόσο για να καταλάβω την αξία του συγκεκριμένου album, όσο για να ασχοληθώ λίγο πιο πολύ με τις προηγούμενες δουλειές τους.Οπότε ας βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά:

1ον: Zu ονομάζεις, είτε ιστότοπο δικτύωσης ξαναμμένων μοναχικών ιντερνετόβιων, είτε κάποιον πλανήτη που μπορεί να ανακαλύψεις καθώς θα γυρνάς το γαλαξία με ωτοστόπ, όπου κατα πάσα πιθανότητα ακόμα και μία πετσέτα δεν θα είναι αρκετή για να τα βγάλεις πέρα...Μαντέυω όμως ότι το ιταλικό τρίο που απαρτίζει το συγκεκριμένο συγκρότημα, έχοντας 'λιώσει΄ο καθένας το μουσικό όργανο στο όποιο επιδίδεται, δεν πρέπει να έχει πολύ χρόνο για να χαζέυει στο ιντερνετ, πόσο μάλλον για να ταξιδέυει άσκοπα δεξιά και αριστερά (του γαλαξία)

2ον: Το να 'καταφέρνεις' να βγάζεις τον 15ο δίσκο σου μέσω της Ipecac, με την συμμετοχή κιόλας του Mike Patton (Soulympics,Orc), και του King Buzzo (Chthonian), μάλλον μόνο με μεταγραφή σε κορυφαίο σύλλογο ευρωπαικής ομάδας μπορεί να συγκριθεί.Οχι πως οι προηγουμενες συνεργασίες τους μπορουν να θεωρηθουν αμελητέες, καθως, τουλάχιστον για τον underground χώρο, έχουν δουλέψει με τους καλύτερους, ή μάλλον με τους χειρότερους, πάντα εννοώντας το τελευταίο με την 'γλυκιά' έννοια του όρου.

3ον: O συγκεκριμένος δίσκος έχει λάβει εξαίσιες κριτικές, όχι μόνο από τα μέσα που πραγματέυονται τις πιο σκληρές εκφάνσεις της μουσικής, άλλα κατά κύριο λόγο από άτομα που η πρόταση 'μουσική με παραμόρφωση' υπό κανονικές συνθήκες θα τους έκανε αυτόματα να θεωρήσουν οτι δεν αξίζει τον χρόνο τους.Οι κριτική ενώς δίσκου βέβαια για εμένα πλέον δεν συνιστά αναγκαία συνθήκη για την ακρόαση του, και συνεπως για την αγορά του, αλλά όπως και να το κάνεις σου τραβάει το ενδιαφέρον...
Για το τέλος θα ήθελα να αναφέρω ένα μειονέκτημα του δίσκου,που είναι και ο μοναδίκος λόγος που δεν έχει κολλήσει στο repeat το carboniferous.Ακούσια ή επίτηδες η παράγωγη είναι τσίτα τέρμα, κάτι το όποιο κάνει σχεδόν αφόρητο να τους ακούω πάνω απο συγκερκιμένο χρονικό διάστημα.Και αν το rythn section ακούγεται αρκετά άνετα, όταν κάνει ντου το σαξόφωνο τότε είναι πού αρχίζεις να σκέφτεσαι τι άλλο πιο χαλαρό έχεις για να ακούσεις στο mp3 player.



Zu on myspace
H μουσική εδώ

Κινέτα


Μάλλον είναι περιττό να προσθέσω πως οι γάτες αλωνίζανε άνετες μέσα στο οικόπεδο.
Οπότε, ναί μεν η ευγένια είναι αρετή, αλλά η ανυπακοή είναι πάντα πιο γαμάτη....

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Threw you the obvious


Η δίπλα φωτό απεικονίζει την Lady Gaga να παίζει στο πιάνο του John Lennon, με την άδεια του γιου του, Sean, ο οποίος και κράταγε την κάμερα.
Ο ίδιος ο Sean ύστερα απο αποδοκιμασίες των ΄φίλων' του μακαρίτη, ότι και καλά πρόκειται πέρι ιεροσυλίας, έβγαλε μία ανακοίνωση μεταξύ των οποίων αναφέρει πως τα πιάνα είναι για παίζονται και πως ο πατέρας του, σε αντίθεση με αυτούς, δεν ήταν ποτέ του συντηρητικός... Τέλεια. Πλέον απο ό,τι φαίνεται θα πρέπει να βγάζουμε και ανακοινώσεις για το προφανές.
Βέβαια απο την άλλη ίσως έχουν και ένα δίκιο, γιατί έγω δεν αποκλείω την περίπτωση την φωτό εντέλει να την έχει τραβήξει η δράκαινα, με σκόπο να διαφημίσει κάποια μάρκα πιάνων.
Επίσης βλέπω την εικόνα και έχω μια απορία: η gaga, έτσι πάει ντυμένη όταν τη προσκαλούν σε σπίτι?

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Wooden Shjips - Selftitled


We Ask You To Ride
Losin' Time
Lucy's Ride
Blue Sky Bends
Shine Like Suns

( 2007 Holy mountain)

Μίνιμαλ μάλλον πρέπει να σημαίνει να μπορείς να ξεγλυστράς μέσα σε στενούς χώρους.Πάντου διαβάζω να χαρακτηρίζουν τους Wooden Shjips ως pshychedelic garage minimal αλλά όταν ανοίγει το reverb στην κιθάρα είναι σαν να ανοίγει ο ορίζοντας μπροστά σου...Οπότε το μίνιμαλ, εκτός το άλλων πρέπει να είναι και η δυνατότητα των δύο μοναδικών σταθερών παραγόντων του συκγροτήματος, τον μπασίστα και τον ντράμερ, να μπορούν να βρίσκουν τον χώρο μέσα απο τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα τους να δημίουργούν κάθε φορά κάτι μοναδικό.Εν ολίγης, μπόρουν και εξασκούν το σπόρ της πολυλογίας πάνω απο μία μόνο νότα σε τέτοιο βαθμό που βγαίνουν απ'ευθείας ομίλους τσουλού.
Οκ ίσως να μην είναι και τόσο τεράστια η μουσική τους (ακόμα και με τόσα reverb) αλλά έχουν 'κάτι'.Και αυτο το 'κάτι' είναι μάλλον η ουσία που οι ίδιοι, ενσυναίσθητα της δίνουν. Οπως αποφασίσανε να βάλουνε ένα j μέσα στο ships, έτσι... ίσως χωρίς λόγο, αλλά με αυτο το τρόπο κάνουν όλη την διαφορά...
Και επίσης μαντέυω πώς αυτό το 'κάτι' μάλλον μόνο στα live τους μπορείς να το ανακαλύψεις.

Αρχικά έλεγα να βάλω κομμάτι τους, ίσως κάποιο live, αλλά προτιμώ ένα λίγο πιο κατατοπιστικό βίντεο



www.woodenshjips.com

HIDDEN IN THE BASEMENT INTERVIEW




Βρεθηκα με τον drummer των Λαρισαιων Hidden In The Basement στο Λονδινο και οταν,ως συνηθως,η κουβεντα γυρισε τη μουσικη η συνεντευξη κανονιστηκε στο αψε σβησε.Στα χερια μου επεσε το demo τους και με επεισε.Southern,stoner,metal λεει.Δεν ξερω αλλα σιγουρα γουσταρω τα τρια τραγουδια τα οποια περιλαμβανει.Δε θα ελεγα οτι ειναι ακριβως ο ηχος μου για να περιγραψω με ταμπελες τη μουσικη τους αλλα σιγουρα θα το εκτιμησουν οι οπαδοι των Down και οι fans της πετυχημενης σουηδικης συνταγης με βαριες κιθαρες και πιασαρικες μελωδιες.Με συνοπτικες διαδικασιες λοιπον η Scotland Yard σε συνεργασια με το Cornucopia αναλαμβανει την ανακριση του Θανου Δημκου και παρακατω παρουσιαζεται πιστο αντιγραφο της απομαγνητοφωνησης που υπαρχει σε φακελο στα απυθμενα κιταπια του Batcave
.

Λοιπον πες μας δυο λογια για το συγκροτημα.Απο ποτε υφισταται η μπαντα?

  • Ειμαστε τριτη χρονια στο κουρμπετι,εχουμε ενα demo και ενα ep το οποιο ετοιμαζεται!Ειμαστε τεσσερα ατομα δυο κιθαρες,μπασο,φωνη και drums.
Πως θα περιεγραφες τη μουσικη σας σε καποιον που δεν εχει ακουσει τιποτα απο εσας?

  • Ο χαρακτηρισμος που μας εδωσε ο κοσμος ειναι southern/stoner με σουηδικες επιρροες!Χαχαχαχ
Φαινεται οτι το stoner κερδιζει συνεχως περισσοτερο κοσμο.Ποια ειναι η γνωμη σου?Σε ποιο στοιχειο του ιδιωματος εγγυται η μεγαλη απηχηση που γνωριζει τα τελευταια χρονια?

  • Ειναι αληθεια,μπορω να πω ειναι στα πανω της,ο κοσμος γουσταρει γιατι ειναι μια αλητικη,αργη μουσικη.
Ποσο εταιροκλητα ειναι τα ακουσματα μεσα στη μπαντα?Ακουτε ολοι τα ιδια πανω κατω ή υπαρχει μεγαλη αποκλιση γουστων?Και κατα ποσο αυτο επηραζει θετικα η αρνητικα τη διαδικασια της συνθεσης?

  • Ειναι διαφορετικα τα ακουσματα αλλα υπαρχει μια κοινη βαση.Αυτα φυσικα επηρεαζει θετικα,υπαρχουν αρκετες ιδεες λογω αυτης της καταστασης.
Πες μου τους αγαπημενους σου drummers.

  • Danny Carey απο Tool.
Τι γνωμη εχεις για την ελληνικη σκηνη? Βλεπεις να υπαρχει ευγενης αμιλλα και αλληλουποστηριξη η αληθευουν οι φημες για κλικες και πισωπλατα μαχαιρωματα?

  • Tα πραγματα πανε πολυ καλα με τη μουσικη σκηνη στην Ελαδα!Απο παντου ξεπαεταγονται μπαντες πολυ καλου επιπεδου και με πολυ ενδιαφερουσες ιδεες.Ολο αυτο ειναι πολυ αισιοδοξο.Οσον αφορα τις κλικες πιστευω πιο πολυ οτι η κατασταση εχει να κανει με παρεες και συνεργασιες και οχι με κλικες.Η ευγενης αμιλλα πρεπει να υπαρχει για να υπαρχει και εξελιξη.
Η βαση σας ειναι η Λαρισα.Υπαρχει σκηνη εκει?

  • Τα πραγματα πανε παρα πολυ καλα.Πολλες μπαντες με πολυ καλο επιπεδο.Πολλα live.Επισης πρεπει να αναφερω το L.A. bands(σ.σ. L.A. απο το L.A.risa) που ειναι μια αφιλοκερδης οργανωση με μελη πολλα απο τα συγκροτηματα τις πολης που για πρωτη φορα φετος διοργανωσε φεστιβαλ-θεσμο για τη Λαρισα,το τριημερο Under The Bridge Festival που ειχε πολυ μεγαλη επιτυχια.
Ποιες δυσκολιες αντιμετωπιζει μια μπαντα στην επαρχια?

  • Η μεγαλυτερη δυσκολια ειναι να παιξει live σε αλλες πολεις και σε μεγαλα festivals.Αυτο ειχε να κανει και με θεματα παρεας οπως ανεφερα και παραπανω.
Ειστε σε καποια δισκογραφικη?

  • Ειχαμε καποιες σοβαρες προτασεις οπως απο την βρετανικη casket αλλα ακομα δεν εχουμε καταληξει καπου.
Απο συναυλιες πως τα πατε?Ειστε μαχιμοι αυτον το καιρο?

  • Παντα μαχιμοι και ανοιχτοι σε καθε προσκληση.Στο myspace υπαρχουν ολες οι πληροφοριες για live!!!
Εχετε επιχειρησει ποτε να δωσετε συναυλια στο εξωτερικο ή να κανετε καποιο tour εντος 'η εκτος Ελλαδος?

  • Δυστυχως δεν εχουμε παιξει εκτος Ελλαδος λογω οικονομικων προβληματων αλλα θελω να πιστευω οτι θα τα καταφερουμε συντομα να βγουμε εξω.Στην Ελλαδα παιζουμε αρκετα live σε τακτα χρονικα διαστηματα και σε διαφορετικες πολεις.
ΤΙ ηταν/ειναι κρυμμενο στο υπογειο?

  • O Μουμος!!!!!Χαχαχαχα....(σ.σ. στην Αθηνα τον λεμε Μπαμπουλα )Στο υπογειο ειναι το studio μας,εχουμε περασει πολλες ωρες εκει φτιαχνοντας το και παιζοντας μουσικη.Αρα ειμαστε "hidden".
Τι υπαρχει στο Mp3 σου αυτο τον καιρο?

  • Lamb of God,Kyuss,Eloy,Park Way Drive,Down,Scars of Broadway,Tool.Αυτα εχουν κολλησει στο Mp3 πολυ καιρο τωρα.
Ποιον skater θα διαλεγες για να ντυσεις το Profile του με το πρωτο σας single?


Η μουσικη βιομηχανια τραβει τα ζορια της με το free downloading.Ποια ειναι η γνωμη σου σαν ακροατης και παραλληλα μελος συγκροτηματος?

  • H μουσικη εχει παρει το δρομο της με τις diy παραγωγες και συγκροτματα σαν και εμας δεν παιρνουν ακομα μερος στη μουσικη βιομηχανια.Το downloading ειναι μερος της καθημερινοτητας,ειναι ελευθερη διακινηση πληροφοριων,δε νομιζω οτι πρεπει να το αποτρεψουμε επειδη η βιομηχανια τραβαει τα ζορια της.
Σου ερχονται στο μυαλο τωρα καποια νεα ελληνκα συγγροτηματα που θα ηθελες ο κοσμος να ασχοληθει περισσοτερο μαζι τους?

  • Παρα πολλα μ'αρεσουν,τα αγαπημενα μου ειναι Planet of Zeus,63 High,Karro,Poem,Nightstalker...πολλα.Οι μπαντες αυτες δενεχουν να ζηλεψουν κατι απο τις ξενες.
Ποια ειναι τα αμεσα σχεδια της μπαντας?Ποτε να περιμενουμε full-length?

  • Το θεμα ειναι οικονομικο και μονο,το υλικο υπαρχει απλα δεν υπαρχει καποια εταιρια.Η σωστη δουλεια αργει να γινει!
Ποιος επιμεληθηκε το artwork?Στο booklet δεν ειδα σχετικη αναφορα.

  • Ο Παναγιωτης Ντολας,ειναι ο γραφιστας του Block 33(ο παλιος Μυλος) στη Θεσσαλονικη.
Πως μπορει καποιος να προμηθευτει το demo cd σας?

  • Μπορει σε καποιο Live ή θα επικοινωνησει στο myspace ωστε να το στειλουμε ταχυδρομικως.
Σαν αποφωνηση θελω τους τροπους επικοινωνιας με το συγκροτημα.

  • Μyspace baby,hidden in the basement.(σ.σ. για direct link εδω)

Σάββατο 10 Ιουλίου 2010

How much heavier this axe?

Εν αναμονή του νέου δίσκου των The Sword (24 Αυγούστου) τραβάω γερή τζούρα από το παρακάτω τρου και χέβυ άσμα τους, που σερβίρεται μόνο με απίστευτα κάλτ κλιπάκι...

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010

Βuddy Guy Live in London Shepherd's Bush Empire 5/7/2010





Ειχα αποφασισει να παω στο Λονδινο μεσα στον Ιουλιο αρκετο καιρο τωρα.Ο βασικοτερος λογος που διαλεξα τετοια ημερομηνια ηταν ωστε να μπορεσω να παρευρεθω σε αυτη τη συναυλια.Οσοι απο εσας το μοναδικο πραγμα που σας φερνει στο μυαλο το ονομα "Buddy Guy" ειναι ενα συγκεκριμενο στιγμιοτυπο απο South Park και χτυπιεστε ηδη κατω απο τα γελια σαν το φιλο που με φιλοξενει εδω,μαθετε οτι ο Eric Capton τον θεωρει τον καλυτερο εν ζωη κιθαριστα.Η βραδια λοιπον θα κυλουσε με blues ρυθμους οπως ενα ποταμοπλοιο στο Misissipi.Τωρα αν στη θεση του Mισισσπη βρισκεται ο Ταμεσης αυτο δε μας ενοχλει καθολου.Το venue ηταν ηδη γεματο κατα το μεγαλυτερο μερος του και απ'εξω το εισητηρια στη μαυρη αγορα καραδοκουσαν για αγοραστες..Απ οσο ειδα στον πρωτο εξωστη που καθομουν ημουν με διαφορα ο μικροτερος.Οι ηλικιες κυμαινονταν απο 45 μεχρι 60 κατα μεσο ορο.Φαινεται πως η σταυροφορια του John Mayall και το British Blues Boom εχουν κατακτησει την καρδια των Αγγλων και επιπλεον σε καποια μερη του κοσμου το να ακους ποιοτικη μουσικη μετα τα τριαντα δε σε κανει γραφικο και δακτυλοδεικτουμενο.Το Shepherd's Bush Empire ειναι με διαφορα ο πιο ομορφος και φινετσατος συναλιακος χωρος που εχω μπει.Φαντασου αερα εθνικης λυρικης σκηνης με αρχιτεκτονικη και υφος παλαιου Βρετανικου αρχοντικου.Και για να σε προλαβω,οχι δε φιλοξενει μονο ηρεμες μουσικες,πριν καποιο καιρο εκει εμφανιστηκε ο Snoop Dog και τον Oτκωβρη εχουν κλεισει οι Blind Guardian!Εμεις εδω ενα Ροδον ειχαμε να καμαρωνουμε και το καναμε super market...

Στα της μουσικης καθεαυτης παλι,o καλλιτεχνης που ανοιξε τη συνυλια(δεν παιρνω ορκο αν ειχε κι αλλο προηγουμενο)με βρηκε αργοπορημενο.Ισα που καταφερα να αρπαξω μια guinness και να τον δω καθιστο με μια ηλεκτρακουστικη κιαθρα να παιζει τα blues με βαθια φωνη και την κιθαρα με τον μοναδικο τροπο του μακαριτη Jeff Healey,ακουμπισμενη στα γονατα.Ωραιος απο οσο μπορεσα να συμπερανω,κριμα που δεν ειδα περισσοτερο.

Τα αγγλικα στερεοτυπα περι συνεπειας καταριπτονται καθως ο Μr Buddy Guy με τη μπαντα του εμφανιζονται κανα δεκαλεπτακι πριν την προκαθορισμενη ωρα.Πολλες φορες εχω πει οτι μια μπαντα ειναι ορεξατη αλλα για αυτους εδω δεν υπηρχε προηγουμενο!Ο Buddy λατρευεται απο το λονδρεζικο κοινο,το ξερει και το διασκεδαζει.Στο Nobody Understands Me But My Guitar με το οποιο μπηκε,εκτος απο την πρωτη blues τζουρα που εισπνευσαμε τον ειδαμε να χαβαλεδιαζει και να επικοινωνει με το κοινο αρκετα.Ευθης αμεσως ομως μετα την εισαγωγη του Hoochie Coochie Man μας πηρε και μας σηκωσε!Οι χορδες της κρεμ stratocaster(ναι κυριες και κυριοι οι θεορατοι κιθαριστες των blues και του hard rock ΑΥΤΗΝ επιλεγουν)παλονται βαναυσα και σταζουν bourbon και η βαθια γρετζα φωνη του μας σhκωνει την τριχα καγκελο.Η συναυλια προχωρα αλλοτε με μπαρουτοκαπνισμενο τροπο και αλλοτε με αστειευομενη διαθεση εκ μερους του,ποτε ομως εις βαρος της μουσικης.Ο Buddy μας μιλα αρκετα.Για το παραπονο του σε σχεση με το hip hop και την καταχραση της κληρονομιας των blues και τις αποχης τους απο το ραδιοφωνο,το νεο του δισκο,τους κιθαριστες που λατρευει(ναι ναι ακουσαμε το Boom Boom απο το στομα του!)Και οταν αναφερεται σε εναν Aγγλο που καποτε επαιζε σε καποιους Cream και μαλιστα διασκευαζει το Strange Brew το Λονδινο καραγουσταρει.Οπως καραγουσταρει οταν δινει χωρο στο νεαρο κιθαριστα του να πυροδοτησει την ταστιερα του,οπως επισης καραγουσταρει οταν αποφασιζει να μπει στην αρενα αναμεσα στο κοινο και να την οργωσει παιζοντας.Για τον ηχο ειπα οτι ηταν Α Ψ Ε Γ Α Δ Ι Σ Τ Ο Σ?Συνολικα εφυγα απολυτως ικανοποιημενος,το live εσκισε και θεωρω τιμη μου που παρευρεθηκα.Η αληθεια ηταν οτι περιμενα ενα live βαρυ και συναισθηματικα φορτισμενο με τις trademark "κοβω-τις-φλεβες-μου" αφαιρετικες κιθαριστικες παρεμβασεις του εβδομηντατριαχρονου Buddy αλλα η ακρως επικοινωνιακη και ευθυμη πτυχη του τεραστιου μουσικου με καλυψε με εναν διαφορετικο τροπο.Τι κι αν δεν ακουστηκαν τα First Time I Met The Blues και Ten Years Ago που περιμενα σαν τρελος?Aυτη ηταν μια απο τις καλυτερες blues εμφανισεις που θα δω ποτε!

Δευτέρα 5 Ιουλίου 2010

Necromandus - Orexis of death &more


Αθήνα - Πάτρα και πάλι Αθήνα σε μισή μέρα. Στον δρόμο της επιστροφής παίζει ο συγκεκριμένος δίσκος.Νιώθω ότι βυθίζομαι, αλλά όχι τόσο ώστε να 'φύγω' εντελώς.Πράγμα καλό, διότι η οδήγηση σε δρόμο με την ποιότητα που χαρακτηρίζει το κομμάτι Πάτρα - Κόρινθο δεν αφήνει περιθώρια για μουσικά εσωτερικά ταξίδια.
Και κάπου εκεί θυμάμαι οτι θέλω να γράψω δύο λέξεις για αυτό τον δίσκο.Μάλλον παραπάνω απο δύο λέξεις γιατί αλλιώς θα έγραφα απλά 'Πολύ Καλό!'. Δεν γίνεται όμως να αναφέρεις αυτο το συγκρότημα χωρίς να κάνεις αναφορά στην ιστορία του, μία ιστορία που μοιάζει με σενάριο ταινίας. Οι καλές ρόκ ιστορίες δεν είναι όμως μόνο αυτές που έχουν θέμα τα ναρκωτικά, συντριβές αεροπλάνων και επικές γκάφες τύπου Spinal Tap. Οι περισσότερες ιστορίες είναι λίγο πιο 'ρεαλιστικές', πάντα με την αποτυχία (ή τουλάχιστον με τον φόβο της αποτυχίας) στο φόντο.
Το ερώτημα όμως που μου δημιουργεί η ακρόαση αυτου του δίσκου είναι ίσως λίγο πιο φιλοσοφικό... Πόσο αναγκαίες έιναι οι μπάντες με την τύχη των Necromandus? Πόσο αναγκαίες είναι για την πορεία και την ιστορία της μουσικής? Χρειάζεται να υπάρχουν συγκροτήματα για τα οποια αγνοέιται η τύχη τους? Πιστεύω ,κατά την γνώμη μου, οτι όλα αυτά είναι υψίστης σημασίας. Χρειαζόμαστε συγκροτήματα με μία ή, όπως στην προκειμένη περίπτωση, καμία κυκλοφορία όσο χρειαζόμαστε και μεγαθήρια να γεμίζουν αρένες και δισκοθήκες με διαμάντια.Χρειαζόμαστε και όλους όσους είναι κάπου εκεί στο ενδιάμεσο, αυτους δηλάδη που θα τους γνωρίζουν λίγοι, ή μάλλον όσοι χρειάζεται.
Αυτό που δεν χρειαζόμαστε είναι 'κακή' μουσική.Μουσική που δεν έχει να δώσει τίποτα ακόμα και σε αυτούς που την γράφουν.
Πηγαίνοντας το λίγο παραπέρα (μάλλον μόνο του πάει), θέλω να πω πως, και στην ζώη όλοι κάπου ανάμεσα στα δύο άκρα κινούμαστε.Είτε ψηλά, είτε χαμηλά ή και κάπου ανάμεσα. Σημασία έχει (μάλλον) να μην στερούμαστε εμπνέυσεως.

Σκληρή προσγείωση στην μουσική. Το υλικό του δίσκου είναι ποιοτικό και πολύπλευρο.Κάπου μεταξύ πρώιμου doom και prog.Ισως καθόλου τυχαίο το συμβόλαιο που τους είχε ετοιμάσει η Vertigo, αλλά και το 'σπρώξιμο' από τον Iommi. Τουλάχιστον για εμένα το δύσκολο κομμάτι του δρόμου έμοιαζε να κυλάει πιο εύκολα έχωντας τους στην παρέα μου.Αυτοι αφημένη κάπου στο μακρινό '72 και εγώ κάπου στο στο '10.



Orexis of Death

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Διοργανωτες ξυπνατε ρεεεεεε






Ο μηνας αρχιζει με ενα συνταρακτικο νεο.Οι Ελβετοι tech thrash Θεοι Coroner επανασυνδεονται για ενα show στο Hellfest της Γαλλιας.Ισως να θυμαστε οτι πριν καποια χρονια υπηρχαν εντονες φημες για επανασυνδεση τους που συνεπιπτε χρονικα με το ενδεχομενο επανασυνδεσης των At the Gates και Carcass.Τελικα τιποτα απο τα τρια δε συνεβη τοτε.Δυο χρονια πριν ευτυχησαμε να ζησουμε τελικα το reunion των δυο τελευταιων και να τους απολασυουμε ζωντανα και στην Ελλαδα.Τωρα ηρθε η σειρα των πνευματικων παιδιων των Celtic Frost(αλλο ενα ουσιωδες reunion που περασε απο εδω με καινουριο δισκο μαλιστα και εσπασε σβερκους).Ελπιζω να υπαρξει ενδιαφερον απο διοργανωτες ανα τον Ευρωπη(τουλαχιστον)να τους κλεισουν περιοδεια και φυσικα να περασουν απο τα μερη μας.Ενα μονο show ειναι παρα πολυ λιγο,ειδικα για τετοια μπαντα που στη σκεψη και μονο να τους δουμε live τα γονατα τρεμουν...Ιδωμεν.Καλο μηνα και απο εμενα λοιπον.Και οσοι εχετε τη δυνατοτητα...to France!

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010


Καλό μήνα σε όλους, καλές διακοπές σε μερικούς, καλό ταξίδι στον batman και καλή σταδιοδρομία και ό.τι καλύτερο στην Άννα.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...