Κέντρο βαρύτητας και άξονας περιστροφής στις συζητήσεις που κάνουμε και οι δύο μας, είναι ανέκαθεν η μουσική. Όταν ψιλοζαλισμένοι απο τα πολλά, που λέει και το τραγούδι, μπλεκόμαστε σε κουβέντες αμφιβόλου ποιότητας και νοήματος, έρχεται πάντα η στιγμή που σαν άλλοι (ξενέρωτοι και μπάσταρδοι) "Rob Fleming" θέλουμε και εμείς να φτιάξουμε τις λίστες μας με ό,τι πιο παράδοξο μας κάνει κέφι.
Ετσι λοίπον, δεν θα μπορούσε να λείπει και ενα section στο blog στο οποίο θα δημοσιεύουμε κατα καιρούς ότι νά'ναι. Και έτσι, και εμείς κάνουμε αυτό που θέλουμε, και όποιος τύχει να διαβάσει τούτα εδώ θα μπορεί να θαυμάσει πόσο αστείρευτη είναι η γνώση μας περί της μουσικής.
Ακολουθεί λοιπόν, η λίστα του καθενός μας, με δίσκους σε τυχαία σειρά που μας έχουν κάνει να πατάμε το Play πιο συχνά από ό,τι συνειδητοποιούμε, αλλά και πιο αραιά απ'ότι θα θέλαμε...
Αφού λοιπόν εχω ήδη τον λόγο, ξεκινάω πρώτος. Όπως είπα και πρίν η σειρά που εμφανίζονται οι δίσκοι είναι τυχαία, καθώς δεν νομίζω οτι θα μπορούσα να ταξινομήσω σε αύξουσα ή φθίνουσα σείρα ένα κομμάτι του εαυτού μου,γιατί αυτό είναι τελικά οι επιλογές που έκανα. Βεβαίως άφησα έξω πολλά άλλα (δυο μέρες σκεφτόμουν αν έπρεπε έστω να αναφέρω το Lateralus ;) ) όμως πιστεύω ότι αποτελούν τις ποιο λογικές επιλογές που θα μπορούσα να κάνω.
Ιδού λοιπόν:
- Red Sparowes - At The Soundless Dawn : Real time concept album. Ειδικά αν η ακρόαση του γίνει την συγκεκριμένη χρονική στιγμή που περιγράφεται, τότε το αποτέλεσμα εξυψώνει την ουσία ύπαρξης του δίσκου.
- The Gathering - Mandylion : Αν έχεις ακούσει προσεκτικά αυτό τον δίσκο δεν γίνεται να μην σε έχει αγγίξει.
- Perfect Circle - Mar De Noms : Μια θάλασσα με ονόματα, με εξέχουσα προσκεκλειμένη την Judith.
- At The Drive In - This Station Is non Operational : Εδώ κλέβω λίγο διότι πρόκειται περί best of, όμως έχω και το δίκιο με το μέρος μου γιατί πραγματικά τον έχω 'λιώσει'. Ενέργεια απόλυτη και καθαρή. Δικαιώνεται το μέλλον που είχαν τούτοι εδώ.
- Arcturus - La Masquerade Infernale :Η ασώματος κεφαλή, οι σιαμαίες χορεύτριες, η γυναίκα με το μουστάκι και όλος ο περιφερώμενος θίασος βάζει τα καλά του και σε προσκαλεί στην δεξίωση προς τιμήν σου. Θα πας ή μήπως είναι παγίδα?
- Om - Live Conference : Ή αλλιώς πώς μπορείς να περάσεις ένα χαλαρό βράδυ αν έχεις να χαλάσεις ένα 'τάληρο'.
- Electric Wizard - Witchcult Today : Ίσως όχι ο καλύτερος δίσκος τους απο άποψη KVLT και TRVE αλλά για μένα κάνει την δουλειά του. Ακούστε τον και μετά δείτε το έπος Dunwich Horror του '70. Child of Dunwich Rise....End the World that you despise....
- Red Sparowes/Grails - Black Tar Prophecies Vol 1 : I will love the light for it shows me the way. I will embrace the darkness because it shows me the stars.
- Mountain - Climbing! : Πραγματικά πως μπορεί να ακούγεται τόσο δυνατό μέχρι σήμερα? Ο δίσκος που με έκανε να καταλάβω γιατί κάποιοι ακούνε μόνο '70's.
- Warlord - Deliver Us : Φαινομενικά άσχετο αλλά όταν το φως της ελπίδας αρχίζει να τρεμοπαίζει, και το σπαθί στο χέρι σου φαντάζει ασήκωτο, μόνο Αυτοί θα σου δώσουν κουράγιο για το τελευταίο λάκτισμα προς το λαρύγγι του κακού.
0 Say something...:
Δημοσίευση σχολίου