Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Play it again Sam, Part II

Το πρωτο αυτο αφιερωμα σκοπο εχει να σε πεισει οτι ερχονται καποιες ανεκτιμητες στιγμες στη ζωη, που το κουμπι fast forward χρησιμευει μονο για τις ενηλικες ταινιες, τη στιγμη που ο ΣΤ' διαλογης σκηνοθετης βγαζει τα hollywoodιανα του απωθημενα.Επισης, ειπαμε να αναφερθουμε σε δισκους, οχι τοσο γνωστους,ισως υποτιμημενους, ακομα και σε καποιους που δε χαιρουν της αναλογης προσοχης απο τον μεσο οπαδο του σκηρου ηχου.Ποσο πιο ενδιαφερον, ας πουμε, θα ηταν να διαβαζες ποσο λατρευω το Ιn Rock?Tο cornucopia ανασκαπτει στη δισκοθηκη-ορυχειο του και χτυπαει καλα κρυμμενη φλεβα χρυσου.


  • Celtic Frost-Morbid Tales: Oλοι εκθειαζουν τα πιο ωριμα και ολοκληρωμενα "to megatherion" και "into the pandemonium".Eχουν δικιο,εμενα ομως η καρδια μου, με αυτο εδω χτυπαει πιο δυνατα.Dark thrash.Tοσο αυθεντικο που τιμα καθε καλυκα στη ζωνη σου και καθε ινα του ασφυκτικου τζιν σωληνα σου.Oughh!
  • Steel Pulse-True Democracy: Προκειται για κορυφαιο reggae δισκο της μετα-marley περιοδου,ισως ο αγαπημενος μου του ιδιωματος χωρις να εχω εις βαθος γνωση.Ριξε μια αυτια οσο σατανιαρικη και βαρια κι' αν ειναι η δισκοθηκη σου.
  • Τitan Force-Titan Force: Οσοι ειχαν την τιμη να παρευρεθουν στη συναυλια κοινωνησαν το φαινομενο titan force.Ψαξε τους,δυο δισκους εβγαλαν τον εναν καλυτερο απο τον αλλον.us prog/power θησαυρος με τον τραγουδιστη Ηarry Conclin(Jag Panzer) σε αποδωση ανευ προηγουμενου.Oπως παντα.
  • Coven Hoof-A Sultans Ransom: Xιλιες και μια νυχτες αστρικου ταξιδιου,με ατοφιου heavy metal ανατολιτικη ζαλη σε ρολο μαγικου χαλιου.
  • Crimson Glory-Crimson Glory: O τραγουδιστης με το προσωπειο και τα κοκκινα τριανταφυλλα κανει τη Valhalla πλουσιοτερη.Πριν φυγει ομως φροντισε να πλουτισει η δισκοθηκη μας.Δηλαδη εχουν πολλοι τραγουδησει για τη βορεια μυθολογια και το φανταστικο και μας εχει αγγιξει με την ιδια φουρια διχος ιχνος γραφικοτητας?
  • Lionsheart-Lionsheart: Ακομα και η μεγαλυτερη καψουρα σβηνει καποια στιγμη αλλα οταν ειναι πολυ δυνατη βρισκει τροπους να αναζοπυρωνεται.Eτσι και η καψουρα μου για το "1987" πηρε αλλη διασταση μεσω αυτου εδω του διαμαντιου.Nαι,εχει Whitesnake ψυχη αλλα ταυτοχρονα στεκει αυτονομο και βαζει φωτια στις νυχτες.Oι μη φοβουντες τον ερωτα ας επενδυσουν.
  • Dire Straights-Dire Straights: O Mark Knopfler ειναι τοσο μεγαλος κιθαριστας γιατι ξερει να παιζει αφαιρετικα(μιλαει τωρα ο ξεδιαντροπος οπαδος του Richie...).Oπου πρεπει "το βουλωνει" αλλα οταν ειναι να παιξει ανατριχιαζεις απο πανω ως κατω.Φταινε βεβαια και ενα προς ενα τα τραγουδια που υπαρχουν εδω μεσα.
  • Fortune-Fortune: Iσως να ειναι ο καλυτερος a.o.r. δισκος,με ολα τα κλισε που αναζητα ενα διψασμενο ποζεροαυτι.Mελισταλαχτο rock σαν παγωτο καιμακι που μεχρι να το τελειωσεις καταληγεις να ξοδεψεις ενα μπουκαλι παχυρευστη βυσσιναδα για γαρνιτουρα.Kαι το "Fortune" καταφερνει να σε πεθανει απο ζαχαρο χωρις να λιγωθεις.
  • Ratt-Invasion of your privacy: Γλυκος ηχος,βρωμικο attitude.Οι Ratt ηταν απο τις μπαντες-συμμοριες που αφου επανδρωσαν,στη συνεχεια εκτροχιασαν το τρενο του ξεφερνου παρτυ στο Los Angeles των 80's.Eκτοτε τετοιοι δισκοι-εμπειρια ζωης στοιχειωνουν ενα ακολαστο κομματι του ευατου μας και ερωτοτροπουν με τις κραιπαλες μας
  • Alcatrazz-No Parole For Rock n Roll: Ναι οκ δεν κρατηθηκα,επρεπε να βαλω εναν δισκο απο το ευρητερο γεννεαλογικο δεντρο των Deep Purple,αλλα οχι χατηρικα.Τραγουδια γεματα τσαμπουκα και attitude ντυμενα ομως αριστοκρατικα με υψηλης ραπτικης μελωδιες.Βοnnet και Malmsteen κυριες και κυριοι.

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Play it again Sam, Part I


Κέντρο βαρύτητας και άξονας περιστροφής στις συζητήσεις που κάνουμε και οι δύο μας, είναι ανέκαθεν η μουσική. Όταν ψιλοζαλισμένοι απο τα πολλά, που λέει και το τραγούδι, μπλεκόμαστε σε κουβέντες αμφιβόλου ποιότητας και νοήματος, έρχεται πάντα η στιγμή που σαν άλλοι (ξενέρωτοι και μπάσταρδοι) "Rob Fleming" θέλουμε και εμείς να φτιάξουμε τις λίστες μας με ό,τι πιο παράδοξο μας κάνει κέφι.

Ετσι λοίπον, δεν θα μπορούσε να λείπει και ενα section στο blog στο οποίο θα δημοσιεύουμε κατα καιρούς ότι νά'ναι. Και έτσι, και εμείς κάνουμε αυτό που θέλουμε, και όποιος τύχει να διαβάσει τούτα εδώ θα μπορεί να θαυμάσει πόσο αστείρευτη είναι η γνώση μας περί της μουσικής.

Ακολουθεί λοιπόν, η λίστα του καθενός μας, με δίσκους σε τυχαία σειρά που μας έχουν κάνει να πατάμε το Play πιο συχνά από ό,τι συνειδητοποιούμε, αλλά και πιο αραιά απ'ότι θα θέλαμε...

Αφού λοιπόν εχω ήδη τον λόγο, ξεκινάω πρώτος. Όπως είπα και πρίν η σειρά που εμφανίζονται οι δίσκοι είναι τυχαία, καθώς δεν νομίζω οτι θα μπορούσα να ταξινομήσω σε αύξουσα ή φθίνουσα σείρα ένα κομμάτι του εαυτού μου,γιατί αυτό είναι τελικά οι επιλογές που έκανα. Βεβαίως άφησα έξω πολλά άλλα (δυο μέρες σκεφτόμουν αν έπρεπε έστω να αναφέρω το Lateralus ;) ) όμως πιστεύω ότι αποτελούν τις ποιο λογικές επιλογές που θα μπορούσα να κάνω.

Ιδού λοιπόν:

  • Red Sparowes - At The Soundless Dawn : Real time concept album. Ειδικά αν η ακρόαση του γίνει την συγκεκριμένη χρονική στιγμή που περιγράφεται, τότε το αποτέλεσμα εξυψώνει την ουσία ύπαρξης του δίσκου.
  • The Gathering - Mandylion : Αν έχεις ακούσει προσεκτικά αυτό τον δίσκο δεν γίνεται να μην σε έχει αγγίξει.
  • Perfect Circle - Mar De Noms : Μια θάλασσα με ονόματα, με εξέχουσα προσκεκλειμένη την Judith.
  • At The Drive In - This Station Is non Operational : Εδώ κλέβω λίγο διότι πρόκειται περί best of, όμως έχω και το δίκιο με το μέρος μου γιατί πραγματικά τον έχω 'λιώσει'. Ενέργεια απόλυτη και καθαρή. Δικαιώνεται το μέλλον που είχαν τούτοι εδώ.
  • Arcturus - La Masquerade Infernale :Η ασώματος κεφαλή, οι σιαμαίες χορεύτριες, η γυναίκα με το μουστάκι και όλος ο περιφερώμενος θίασος βάζει τα καλά του και σε προσκαλεί στην δεξίωση προς τιμήν σου. Θα πας ή μήπως είναι παγίδα?
  • Om - Live Conference : Ή αλλιώς πώς μπορείς να περάσεις ένα χαλαρό βράδυ αν έχεις να χαλάσεις ένα 'τάληρο'.
  • Electric Wizard - Witchcult Today : Ίσως όχι ο καλύτερος δίσκος τους απο άποψη KVLT και TRVE αλλά για μένα κάνει την δουλειά του. Ακούστε τον και μετά δείτε το έπος Dunwich Horror του '70. Child of Dunwich Rise....End the World that you despise....
  • Red Sparowes/Grails - Black Tar Prophecies Vol 1 : I will love the light for it shows me the way. I will embrace the darkness because it shows me the stars.
  • Mountain - Climbing! : Πραγματικά πως μπορεί να ακούγεται τόσο δυνατό μέχρι σήμερα? Ο δίσκος που με έκανε να καταλάβω γιατί κάποιοι ακούνε μόνο '70's.
  • Warlord - Deliver Us : Φαινομενικά άσχετο αλλά όταν το φως της ελπίδας αρχίζει να τρεμοπαίζει, και το σπαθί στο χέρι σου φαντάζει ασήκωτο, μόνο Αυτοί θα σου δώσουν κουράγιο για το τελευταίο λάκτισμα προς το λαρύγγι του κακού.
Αύριο η συνέχεια απο τον Άνθρωπο Νυχτερίδα...

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

INSIDE JOKE-A CLOUDY NIGHT STORY




Δε θα πω ψεματα για το πως ηρθα σε επαφη με αυτη τη μπαντα.Ηταν μια τυπικη καθημερινη χειμωνιατικη νυχτα.Απο αυτες που φορας κλειστο μεχρι επανω το δερματινο σου ωστε ο κρυος αερας που παει βολτα φυλλα προχθεσινων εφημεριδων να μην καταφερει να παγωσει τις ψυχαλες στα ρουχα σου.Απο εκεινες τις νυχτες που η πολη παει νωρις για υπνο και στους νωπους δρομους συντροφια κρατανε τυποι με περιεργη αντιληψη του ζεστου και οικειου χωρου.Πεντε οροφους πανω απο κεντρικη πλατεια της πολης βρισκομουν εγω και μερικοι/ες ακομα που το βιολογικο τους ρολοι παθαινει εγκαυματα στο φως του ηλιου και επιλεγαμε νυχτερινη βαρδια.Ειναι μια καλη ωρα.Μακρια απο το συνεχη ελεγχο και τα αδιακριτα βλεμματα των ανωτερων.Μονο μια σκοτεινη φιγουρα που κανει καθε φιλοτιμη προσπαθεια υποκριτικης του Brandon Lee να παει απατη θα μπορουσε να συμπαθει ξενυχτιδες σαν και μας και καθεται στη θεση του assistant.Ειναι μια καλη ωρα,σκεφτηκα και τοτε μεσα στην ευχαριστη μοναξια που μου προσεφερε η θεση 174.Ξαφνικα ενα τηλεφωνημα(ξερεις απο εκεινα τα βραδυνα που ακουγονται αναμεσα στη σιγανη κουβεντα που εχουν στησει οι τυχεροι μαζεμενοι στη μερια του παραθυρου)μου θετει ενα ερωτημα που δεν ειχα τις γνωσεις να απαντησω και ετσι καλεσα να ζητησω βοηθεια.Και τοτε μεσα απο τα ακουστικα μου αρχισε να παιζει αυτο



Ξαφνικα τα φωτα χαμηλωσαν και το μονο που ακουγοταν ηταν αυτη η μελωδια και η βροχη στο τζαμι καθως το πυχτο σκοταδι της πολης εισεβαλλε αυτοκλητο μεσα στην αιθουσα και εκανε της οθονες των υπολογιστων να ανοιγοκλεινουν γλυκα σα να ηταν τα φωτορυθμικα που τσαχπινικα φωτιζουν τα μαυρα γυαλια του βρυκολακα David Bowie στην αρχη της ταινιας The Hunger. Αρχισα να σκεφτομαι αν ολο αυτο το σκηνικο πραγματικα συμβαινει και το δικαιολογει η σουρεαλιστικη αντιληψη των γεγονοτων που εχω οταν ανακλυπτω ενα πραγματικα καλο δισκο ή απλα ειχαν αρχισει να επιδρουν τα σφηνακια Jack που μια φιλη φροντισε να μας ποτισει και εκεινη τη νυχτα στη ζουλα.Δεν ξερω ποση ωρα ημουν στη αναμονη αλλα οταν τελικα το εκλεισα και αναρωτηθηκα τι συνεβη κατεληξα οτι μαλλον εφταιγαν και τα δυο.Φυσικα με το τηλεφνημα ακρη δεν εβγαλα αντ' αυτου ομως ειχα βγαλει λαυρακι.Σχεδον.Γιατι κανεις δεν ηξερε να μου πει τι ηταν αυτο το μυστηριο τραγουδι.Οσο και αν θα χαιροταν να με εξυπηρετησει ξανα.Τον κλειδοκρατορα του καταλογου στο αριστερο γραφειο δεν τον ρωτησα καν,δουλευει πρωι δε θα ξερει σκεφτηκα.Οσες φορες και αν ξανακαλλεσα βοηθεια ο ηχος αναμονης ηταν ο συνηθης.Περασε καποιος καιρος μεχρι να μαθω να σου πω παραπανω γι αυτους(οχι δεν ηταν ουτε σους παροχους) καθως η σκοτεινη κυρια πισω απο το expert και τα εξι δυαρια ξερει να φυλαει τα καλα κρυμμενα μυστικα.Τις πληροφοριες που θες πανω κατω θα τις βρεις εδω(unofficial).Ξενυχτα μαζι τους.Και αν τωρα αναρωτιεσαι αν συμβαινουν αυτα στη δουλεια στ' αληθεια,ειναι μαλλον γιατι δουλευεις πρωι.Αν παλι εχεις καταλαβει για τι πραγμα μιλαω και διαβαζεις το κειμενο αυτο ωρες ακαταλληλες,κανε log out και παρε με να παμε για ενα ποτο.

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Strapping Young Lad - 1994 - 2006 Chaos Years

Πόσα κιλά μουσική μπορείς να αγοράσεις με 8 ευρά στις μέρες μας? Και θα μου πείς, καλά και τι είναι η μουσική να την μετράω με το κιλό?
Και θα έχεις και δίκιο, αλλά όταν ακριβοπληρώνουμε για να δουμε από κοντά, όποιον στα βαθιά γεράματα μας θυμήθηκε , ή θεωρεί οτι η παρουσία του επι σκηνής αγγίζει το θεικό οπότε αξίζει ένα τάληρο παραπάνω ή όταν τρέχουμε να προλάβουμε την τάδε περιορισμένη κόπια, πληρώνοντας βεβαίως το κατιτίς παραπάνω, δεν θα έπρεπε κάποια στιγμή να καθήσουμε να σκεφτούμε τι δίνουμε και τι παίρνουμε?Ισως όχι γιατί η αρρώστια είναι αρρώστια και κάποια πράγματα δεν σήκωνουν δευτερη σκέψη.Ολα αυτα τα γράφω ορμώμενος απο το best of των Strapping Young Lad που έτυχε να βρώ στα Metropolis μόλις με 8 ευρώ.Εννοείται πως δεν πρόκειται πέρι δαφημήσεως τα λεγόμενα μου, καθώς όποιος αγοράζει μουσική ,γνώριζει πως από το section των Metropolis με το ταμπελάκι Offers όλοι με γεμάτες αγκαλιές φεύγουμε.Αν μπαίνανε και στο κόπο να κάνουνε μια στοιχειώδη ταξινόμηση...
Λοίπον.Strapping.Young.Lad. Η επιτυχία της ασχήμιας. Η επιτυχία του all things fucking heavy.Στην τσίτα τα πάντα για δώδεκα χρόνια.Δέρματα φωνές ενισχυτές μυαλά.Βάλε το City να παίζει να θυμηθείς τι γινόταν το 97, βάλε το Alien να θυμηθείς ποιός είναι ο πιο διεστραμμένος δίσκος της ακραίας μουσικής για τα '00, και τέλος βάλε το The New Black και άσε τους SYL να γελάνε με την πάρτη σου που σε έκαναν να τραγουδάς ποπάκια.Και μετα βάλε το DVD του best of για να θαυμάσεις ζωντανό drumming να τρέχει σαν τον διάολο και shredding στην κιθάρα ενώ η φωνή τραγουδάει ρεφραίν και κουπλέ...
16 κομμάτια συν ένα δώρο στο CD 69:07 λεπτά, 9 κομμάτια ζωντανά απο το Download Festival συν διάφορες άλλες εμφανίσεις , συν όλα τα promo videos, 101:27 λεπτά.Σύνολο 170:34 λεπτά μουσικής. Συνολικός χρόνος διά το κόστος μα κάνει κατι λιγότερο από 5 λεπτά του ευρώ για κάθε λεπτό της ώρας.Δεν με εχει πιάσει κάποια διαστροφή ουτε τσιγγουνιά απλά άκουσα στο repeat το alien για κανά τετράωρο και βλέπω παντού ψηφία, τύπους και επιστήμη...και μαθηματικά....

Επος

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Naam - Naam


Kingdom
Stone Ton
Skyling Slip
Fever If Fire
Tidal Barrens
Icy Row
Westered Wash
Frosted Tread
Windy Gates
Black Ice

(2009 Tee Pee Records)


Δίσκος δυο ταχυτήτων τούτος εδώ.... Η μια ταχύτητα 'κουμπώνει' όταν βάζεις τον δίσκο να παίζει ενώ εσύ ασχολείσαι με ο,τι άλλο, οπότε η μουσική κυλάει αβίαστα απο τα ηχεία στα αυτιά σου.Δεύτερη ταχύτητα ανεβάζει οταν αποφασίζεις να ασχολήθεις λίγο με την ακρόαση του.Ξέρεις τώρα, κλειστά φώτα, άντε κανα κερί για να μη φάμε και τα μούτρα μας, άδειο μυαλό και κανένα άγχος.Σαν να ετοιμάζεσαι για σεξάκι.
Hawkwind επιρροές και mantra κατευθύνσεις ,όπως προστάζουν οι καιροί άλλωστε, δημιουργούν ενα κράμα πιο μαλακό απο αρκετά μέταλα άλλα σίγουρα πιο εύπλαστο, φτιαγμένο έτσι ώστε να μεταμορφώνεται σε κάθε ακρόαση.
Σαν έξτρα να αναφέρω απλα οτι οι Naam ειναι τρίο απο το Detroit (Ryan Lugar,John Bundy,Eli Pizzuto) και οτι αυτος είναι το πρώτο full-length αλμπουμ τους.Το βινύλιο είναι διπλό και clear gold, ψαρωτικό αν μη τι άλλο. Και κάτι για το τέλος, το naam παίζει να είναι από τα πιο γαμάτα ονόματα για μπάντα.Είναι Hindu και αξίζει να το ψάξεις λίγο.



Naam on myspace
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...